Άρθρα & Συμβουλές

Πως να ξεκινήσω το Spinning

Πως να ξεκινήσω το Spinning

Πρόκειται για μια πολύ διαδεδομένη τεχνική με πολύ καλά αποτελέσματα. Η τεχνική Spinning χρησιμοποιείται τόσο στα θαλασσινά νερά όσο και στα γλυκά. Στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο συνήθως η τεχνική αυτή δουλεύεται καλά στο θαλασσινό νερό. Στην δε ευρύτερη Ευρώπη και πιο Βόρεια, η τεχνική spinning είναι περισσότερο ανεπτυγμένη στις λίμνες και στα ποτάμια.

Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την τεχνική spinning σαν μια ελαφριά συρτή αφρού, όπου προσπαθούμε με τις κινήσεις του τεχνικού δολώματός μας να προσελκύσουμε τα ψάρια που έχουν ανεπτυγμένο αρπακτικό ένστικτο, δηλαδή ψάρια κυνηγούς. Με άλλα λόγια, και με τη βοήθεια ενός καλαμιού spinning, με ανάλογο μηχανισμό, πετάμε το τεχνητό δόλωμά μας μερικές δεκάδες μέτρα και, ακολούθως, με αργές κινήσεις το μαζεύουμε πάλι. Αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς, μέχρι κάποιο κυνηγιάρικο ψάρι το αρπάξει. Με το μάζεμα της πετονιάς μας και σύροντας το τεχνικό ψαράκι, προσπαθούμε να μιμηθούμε ένα ζωντανό μικρό ψάρι που κινείται στην περιοχή. Για πολύ καλύτερα αποτελέσματα θα πρέπει να δουλεύουμε και το καλάμι μας με συνεχή ταρακουνήματα της μύτης, ώστε να προσελκύουμε ακόμη περισσότερο τα ψάρια που κυνηγάμε.

Το spinning επιτυγχάνεται και από τη στεριά αλλά και από σκάφος, με τα ίδια καλά αποτελέσματα. Την τεχνική που περιγράφουμε δεν θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε δύσκολη, αλλά περισσότερο θα την κατατάσσαμε στις τεχνικές που χρειάζονται υπομονή αλλά και επιμονή, και ο λόγος είναι ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε αρκετά ώστε να έχουμε καλά αποτελέσματα.

Με την τεχνική spinning ο ερασιτέχνης ψαράς θα πρέπει να βρίσκεται πάντοτε σε εγρήγορση και να κινείται συνεχώς, δηλαδή θα πρέπει να αλλάζει συνεχώς τόπους και φυσικά να έχει ικανότητα να μπορεί να διαβάζει τα ψάρια, να γνωρίζει δηλαδή τι αρπακτικά φιλοξενεί η περιοχή και σε τι επίπεδο θάλασσας βόσκουν. Όλα αυτά όμως δεν μαθαίνονται σε μια μέρα, αλλά μετά από αρκετές φορές αποτυχίας, μέχρι ο ερασιτέχνης ψαράς να φτάσει και στα επιθυμητά αποτελέσματα.

 

Ο εξοπλισμός της τεχνικής θα πρέπει να είναι ελαφρής αφού μιλάμε για spinning, αλλά θα πρέπει επίσης να είναι αρκετά καλής ποιότητας. Ένα καλάμι (carbon) μήκους έως 3μ με cw (casting weight) 15-50gr αρκετά δυνατό ώστε να πετάει άνετα ένα μεσαίου τύπου τεχνητό. Ο μηχανισμός μας θα πρέπει να είναι τύπου spinning με μπροστινά φρένα και να έχει δυνατότητα γρήγορης περιτίλυξης της πετονιάς ή του νήματος που χρησιμοποιούμε. Η πετονιά της πομπίνας θα πρέπει τουλάχιστο να έχει διάμετρο 0,30 χιλ., να είναι πολύ καλής ποιότητας, και εάν πρόκειται για νήμα 0,10-0,12χιλ. είναι αρκετά δυνατό για καλά θηράματα. Τα παράμαλλά μας θα πρέπει να είναι αόρατα, πολύ καλής ποιότητας πετονιά με μια διάμετρο 0,25χιλ. Όλα τα παραπάνω μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για αρχάριους που θέλουν να γνωρίσουν την τεχνική αυτή. Οπωσδήποτε, όμως, εάν κυνηγάμε μεγαλύτερα ψάρια, ανάλογα με τις προσδοκίες μας, τότε ο εξοπλισμός μας θα πρέπει να είναι και αυτός ισάξιος. Στα καταστήματα ειδών αλιείας και με τη βοήθεια των ειδικών σίγουρα θα βρείτε αυτό που σας ταιριάζει.

 

Όσον αφορά τώρα στην επιλογή του τεχνητού, εδώ μπλέκουν λίγο τα πράγματα αφού έχουμε να κάνουμε με μια εξαιρετικά μεγάλη γκάμα τεχνητών και πολυάριθμες κατασκευάστριες εταιρείες. Άλλα μπορεί να είναι πλαστικά, άλλα σιλικονούχα ή μεταλλικά. Όλα τα τεχνητά έχουν διαφορετικές αποχρώσεις με ποικίλα ομοιώματα ψαριών. Αυτό σίγουρα είναι πονοκέφαλος ως προς την επιλογή του τεχνητού από τον εκάστοτε  ερασιτέχνη ψαρά. Σίγουρα, μία είναι η αλήθεια σε αυτό το θέμα: δεν υπάρχει, δυστυχώς, χρυσός κανόνας ή προτιμήσεις. Η επιτυχία έρχεται μετά από πολλές δοκιμασίες τεχνητών και σε διάφορες συνθήκες καιρού. Πολλές φορές, ψάρια έχουν πιαστεί με ένα είδος τεχνητού και σε άλλες περιπτώσεις τα ίδια ψάρια με τις ίδιες καιρικές συνθήκες ούτε που το κοίταξαν. Θα πρέπει λοιπόν να δοκιμάζουμε διάφορα είδη και να τολμούμε, θα έλεγα, και τις δικές μας παραλλαγές, σύμφωνα πάντα με το δικό μας ένστικτο, και σίγουρα οι επιτυχίες θα έρθουν. Το μόνο που χρειάζεται να προσέχουμε με τα τεχνητά είναι το μήκος και το βάρος του τεχνητού. Σημαντική δε είναι η προσοχή στα τεχνητά ως προς την πλευστότητά τους. Άλλα βυθίζονται κάποια μέτρα και άλλα επιπλέουν. Οι κατασκευάστριες εταιρείες δηλώνουν στο πίσω μέρος του κουτιού του εκάστοτε τεχνητού την ταυτότητά του. Άρα, ανάλογα με το επίπεδο θάλασσας όπου ψαρεύουμε, διαλέγουμε το ανάλογο τεχνητό που μας ταιριάζει. Για μια πρώτη γνωριμία με την τεχνική θα έλεγα ένα τεχνητό μήκους 9-13εκ. και το βάρος του να κυμαίνεται στα 10-18 γρ., όμως πάντοτε θα έχουμε κατά νου τι ψάρια έχουμε σκοπό να πιάσουμε. Σε καμιά περίπτωση η τεχνική του spinning δεν έχει σχέση με τις άλλες τεχνικές συρτής (trollingbig game), όπου εκεί στοχεύουμε σε πολύ μεγάλα και δυνατά θηράματα.

Η αρματωσιά μας θα έλεγα ότι είναι απλή. Χρησιμοποιώντας τα υλικά που περιγράψαμε πιο πάνω, πάμε να στήσουμε μια πολύ απλή αρματωσιά. Πολλοί χρησιμοποιούν την στριφταροπαραμάνα στο τέλος της πετονιάς για να μπορούν να αλλάζουν εύκολα τα τεχνητά. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, θα μπορούσε το βάρος της να δημιουργήσει προβλήματα στη σωστή πλεύση του τεχνητού, και έτσι να δώσουμε στόχο στο αρπακτικό και ίσως δειλιάσει. Καλό θα είναι – χωρίς αυτό να είναι και κανόνας, αλλά απόφαση του ερασιτέχνη – να δένεται απευθείας το ψαράκι με το παράμαλλο. Άλλοι δένουν το ψαράκι απευθείας στη μάνα, χωρίς ενδιάμεσο παράμαλλο. Καλό θα είναι αφού δέσουμε το στριφτάρι στη μάνα να έχουμε και ένα παράμαλλο γύρω στο 1-1,5μ., το οποίο θα δεθεί στο στριφτάρι και, τέλος, το ψαράκι να δεθεί σωστά με το παράμαλλο. Αν πάλι θέλουμε να αλλάζουμε γρήγορα το τεχνητό, θα μπορούσαμε στη θέση του στριφταριού της μάνας να βάλουμε στριφταροπαραμάνα και να τα αλλάζουμε από εκείνο το σημείο, με την προϋπόθεση ότι τα τεχνητά μας θα είναι από πριν δεμένα με το παράμαλλο 1-1,5μ., και το παράμαλλο να έχει μια θηλιά όπου θα πιαστεί στην παραμάνα.

 

Τα ψάρια που συνήθως ψάχνουμε με την τεχνική spinning μπορεί να είναι οι λούτσοι: βραδινό ψάρι, αλλά μπορεί να πιαστεί και τις πρώτες πρωινές. Πρόκειται για πολύ αρπακτικό ψάρι αλλά και δυνατό. Πολυσύχναστος σε λιμάνια, κολπίσκους. Μελανούρια: επίσης αξιόλογο και αρπακτικό ψάρι. Ψαρεύεται κυρίως από σκάφος σε καθαρά και ρηχά νερά. Γοφάρια: δυνατά και μαχητικά αρπακτικά. Θα τα συναντήσουμε και αυτά στις εισόδους λιμανιών, λιμενοβραχίονες, αλλά και στα ανοικτά. Κοκκάλια: συνήθες ψάρι για την αναφερόμενη τεχνική. Ψαρεύεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, από μήνα Ιούνιο μέχρι Οκτώβριο. Λαυράκια: πολύ καλός μαχητής αλλά και καλό θήραμα. Είναι και αυτό ψάρι του λιμανιού και της παραλίας. Κυνηγός: είναι το ψάρι σχολείο, τόσο για το spinning, αλλά και για τη συρτή επιφανείας. Είναι εύκολο να το πιάσεις, αλλά δύσκολο να το ανεβάσεις. Θα το βρούμε παντού σε ήρεμα νερά τις πρώτες πρωινές και λίγο πριν βραδιάσει. Οι καλοί μήνες είναι ο Σεπτέμβριος μέχρι και το Νοέμβριο. Παλαμίδα:  πολύ καλό και μαχητικό ψάρι. Ψαρεύεται κυρίως ανοικτά, αφού θεωρείται πελαγίσιο ψάρι. Το βρίσκουμε ολόχρονα, αλλά ο Αύγουστος και ο Οκτώβρης θεωρούνται οι καλύτεροι μήνες.

Ανακεφαλαιώνοντας, θα έλεγα ότι η τεχνική του spinning είναι μια πρόκληση για τον ερασιτέχνη ψαρά, γιατί δεν ξέρει τι ψάρι θα έχει να αντιμετωπίσει κάθε φορά και πότε. Θα πρέπει να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση κατά τη διάρκεια του ψαρέματός μας και ποτέ να μην εφησυχάζουμε. Επίσης, καλό είναι να τολμούμε να δοκιμάζουμε διάφορες παραλλαγές που αφορούν τη συγκεκριμένη τεχνική, και να έχουμε εμπιστοσύνη στο δικό μας πάντα ένστικτο. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, η τεχνική αυτή χρειάζεται υπομονή και επιμονή, και σίγουρα θα έρθουν και τα επιθυμητά αποτελέσματα.